Australië: van Broome naar Darwin naar Uluru

Hallo allemaal, weer tijd voor een update vanuit het mooie Australië!
Ik ben weer aangekomen in de bewoonde wereld, waardoor ik weer wat tijd online door kan brengen. Ik ben nu in Melbourne en zo'n grote stad is wel een hele overgang na zo lang in de natuur doorgebracht te hebben!

Vanuit Broome ben ik vertrokken voor een tour van 9 dagen naar Darwin. Een tour door de Kimberleys van Australië; met een oppervlakte van meer dan 400.000 km2 is dit gebied ruim 10 keer zo groot als Nederland en het heeft maar 40.000 inwoners. Kun je je voorstellen hoe afgelegen de Kimberleys is en hoeveel natuur er dus te zien is?! Dat wilde ik met eigen ogen zien! Ik had besloten om deze route met een tour te doen, zodat ik enerzijds wat meer informatie kon krijgen over het gebied. Anderzijds leek een georganiseerde tour me beter dan zelf rijden, omdat je in zo'n afgelegen gebied niet stil wil komen te staan met autopech zonder ook maar enige kennis van auto's. Helaas bleek dit allebei nogal tegen te vallen... Na nog geen half uur rijden kwamen we al stil te staan met een oververhitte motor en nog geen half uur later bleek er een probleem te zijn met de diff die lekte en elk moment uit elkaar kon vallen.  Dus na 2 uur rijden en in de eerstvolgende stad aangekomen te zijn, besloot onze tourguide naar de garage te gaan. Wij in een park wachten en drie uur later, na vele gesprekken met de lokale aboriginals, kwam hij terug met de mededeling dat de bus niet gerepareerd kon worden en dat we hier moesten overnachten. Voordeel was wel dat er die avond een "nieuwe" bus gebracht zou worden. Ondanks dat we meteen achterliepen op het programma en dus de eerste dag niets gedaan hebben, waren we blij dat we de volgende dag door konden met goed vervoer. Het enige dat mis was aan de nieuwe bus was een gebroken achterruit, maar dat was een hele verbetering ten opzichte van onze eerste bus en opgelost met karton en tape. We zijn de volgende dag vol goede moed extra vroeg opgestaan, zodat we wat van het programma in konden halen. Laten we het er op houden dat dit het begin van het eind was en dat we elke dag een beetje meer ongeluk kregen. Op het moment dat we dachten dat het niet erger kon, kregen we toch weer een beetje meer pech. Ik zal het kort houden (voor de hoeveelheid die hier over te vertellen is), maar het is een wonder dat we na een paar keer stranden, 8 lekke banden, 4 bezoeken aan de garage/ tyre shop, uren wachten, een paar keer een brandende batterij en een satteliettelefoon zonder sim toch heelhuids in Darwin aangekomen zijn. Dat dankzij een Deense boer die ontzettend veel van auto's af wist, vriendelijke mensen die voor ons stopten en ons hun gereedschap of helpende hand aanboden en veel geduld van onze reisgroep.

Dit betekende helaas wel dat we continue achter liepen op schema en dat we, doordat we vele uren langs de weg hebben doorgebracht, weinig tijd hadden voor het daadwerkelijke programma en dus weinig tijd om te wandelen en zwemmen in de mooie natuur. Eén dag zijn we zelfs 7 uur bezig geweest voordat we weer konden vertrekken. Gelukkig hadden we een positieve groep en hebben we er met elkaar het beste van gemaakt, waardoor we toch nog een leuke tijd hebben gehad, maar helaas was het na de eerste dag wel al verwachtingen bijstellen over de reis zelf. Doordat de gids zoveel stress had en de tour ook nog eens voor het eerst deed, was er helaas niet veel ruimte voor meer informatie over de plekken die we bezochten. Toch heb ik een hele leuke tijd gehad en ontzettend veel moois gezien, dus laten we het vanaf nu positief houden! Gelukkig deed een van de meiden die mee was op tour deze tour al voor de vierde keer en kon zij ons een beetje wegwijs maken.

Deze tour stond vooral in het teken van het bezoeken van de verschillende gorges die de Kimberleys rijk is.

Windjana gorge, waar ik mijn eerste krokodillen in het wild heb gezien.  

Bell gorge, waar je in het water bovenaan de waterval kon zwemmen.  
Manning gorge, waarbij we na een hike bij een mooie waterval kwamen waar je vanaf kon springen. Waar ik een mooie foto probeerde te maken vanaf een stromend beekje water en er vervolgens achter kwam dat mijn hele billen en hand onder de bloedzuigers zaten. De terugweg zijn we terug gegaan door het water en over rotsen klimmend. Erg mooi en een echt avontuur!

  
Adcock gorge, met een schommel waarmee je vanaf een boom in het water kon springen. En Emma gorge in El Questro met super super koud water, maar een mini hotspring om in op te warmen.

      
Daarnaast hebben we een bezoek gebracht aan de Bungle Bungles in het Purnululu National Park, met een mooie zonsopgang en een aantal wandelingen. De Bungle Bungles is een groep van 300 hoge rotsformaties die lijken op bijenkorven. Erg indrukwekkend om te zien.

  
Ook hebben we Tunnel Creek bezocht, een 750 meter lange ondergrondse grot, waar we doorheen konden wandelen.

  
Daarnaast hebben we de Boab prison tree bezocht. De Kimberleys staat bekend om deze grote bomen en deze specifieke uitgeholde boom werd vroeger als gevangenis gebruikt.. Of nouja na het lezen van de informatieborden bleek dat niet helemaal waar te zijn, ze liepen namelijk op weg naar de gevangenis langs deze boom en hielden er dan pauze. 

Een van de mooiste dagen was het bezoeken van Lake Argyle. Met een boot hebben we over het meer gevaren, waarbij we op verschillende plekken zijn gestopt om even te zwemmen en van rotsen te springen. De mooiste stop om te zwemmen was toch wel tijdens de zonsondergang, waarbij Sabrina en ik (niemand anders wilde meer zwemmen) heerlijk samen gezwommen hebben en genoten hebben van de zonsondergang vanaf het water (met een biertje!).

En wat was het de volgende ochtend mooi wakker worden met de zonsopgang. Swag open en dit was het uitzicht!

  
Na Lake Argyle zijn we terug gevaren en hebben we de camping bezocht voor een duik in de infinity pool en een douche om ons een beetje op te frissen na dagen niet gedoucht te hebben.

Ook zijn we naar een aboriginal dorp gegaan, waar een lokale bewoner ons meer heeft verteld over de cultuur en de muurtekeningen. De laatste dag stond in het teken van het bezoeken van de Edith falls, onze laatste duik in het frisse water.

  

Wat eigenlijk het allerleukst was aan deze tour is het slapen in de natuur, met 's avonds koken op het kampvuur en daarna in slaap vallen onder de allermooiste sterrenhemel in een swag. Een swag is een soort van grote slaapzak waar je in ligt en die je gebruikt als bescherming tegen de regen en wind. Met je hoofd lig je dan in de buitenlucht, maar als het te koud is of als er muggen zijn is er een flap die je over je hoofd heen kunt leggen. Nadeel is wel dat je op de grond ligt en dat ik het elke nacht nogal koud had, maar ach je moet wat over hebben voor zo'n mooi uitzicht!

  
We hadden een fotograaf mee op tour en zij vond het leuk om 's nachts foto's te maken van de sterrenhemel. Omdat ik wel in was voor het promoten van mooie foto's en vaak als een van de laatste nog wakker was vroeg ze geregeld of ik model wilde staan in de foto's. Waar het de eerste dag nog lastig was om 20-25 seconden stil te staan, ben ik inmiddels een pro geworden. Klimmend op een boomstronk, boven op de bus, in een boot op het water in pyjama.. Alles kon en het zijn erg mooie foto's geworden!

Na de tour ben ik na een dagje in Darwin vertrokken naar Alice Springs, waar ik samen met Vanessa (reismaatje van mijn eerste tour) naartoe gereden ben in een campervan. Het was een relocation campervan die we terug moesten brengen en dit is goedkoper dan zelf huren, maar je hebt wel maar een gelimiteerd aantal dagen. Erg leuk om zelf rond te rijden op een uitzichtloze weg zonder veel ander verkeer. Het links rijden ging helemaal prima, alleen het gebruik van de richtingaanwijzer resulteerde nog geregeld in het aanzetten van de ruitenwisser.. Ach, als dat alles is! De campervan voelde al snel als thuis en het beviel erg goed om in de camper te slapen. In totaal hebben we 2100 kilometer gereden, maar we hebben gelukkig toch ook nog tijd gehad om wat leuks te zien en doen onderweg.We hebben een bezoek gebracht aan Kakadu national park, waar we een paar wandelingen gedaan hebben. Een erg mooie omgeving en jammer dat we niet wat meer tijd hadden om meer van het park te zien. De nacht was wat minder leuk door hele zwermen muggen (rennend tanden poetsen omdat er anders tientallen muggen op je kwamen zitten, zelfs met deet!).

  
Daarnaast zijn we naar een hotspring geweest, waar we gezwommen hebben in water van 32 graden, wat eigenlijk te warm was om daadwerkelijk te zwemmen (misschien verklaart dat waarom de meeste mensen op noodles rond dreven!).

Ook zijn we bij de Devils Marble geweest, een gebied met allerlei grote ronde keien. Hier hebben we geslapen en hebben we kunnen genieten van de zonsondergang en zonsopgang. De laatste dag hebben we nog een bezoek gebracht aan een mangofarm, waar we heerlijk mango ijs hebben gegeten en mangolikeur hebben gekocht die echt ongelofelijk lekker was! Tijdens deze rondreis hebben we elke nacht kunnen genieten van de mooie sterrenhemel met nu ook de milkyway zichtbaar. Dit deed me meteen denken aan de vele bezoekjes aan sesamstraat en de melkweg in Artis vroeger, hoewel in het echt toch nog wel een stuk mooier!

  

We hebben één avond doorgebracht in Alice Springs, waar we nog met een reisgenoot van onze eerste tour hebben afgesproken. De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken voor onze tour naar Uluru, in het midden van Australië. Omdat ik mijn vlucht had geboekt vanaf daar en ze de route hadden omgedraaid, was het alleen helaas voor mij niet mogelijk om de hele tour te doen en kon ik maar 1,5 van de 3 dagen mee reizen. Een hostel boeken bleek lastig last minute omdat alles al vol was, maar gelukkig kon ik de tweede nacht nog met een andere groep mee kamperen op dezelfde plek als de eerste nacht. Mijn laatste nacht in een swag voorlopig (gewapend met 2 slaapzakken, een lakenzak, fleecekleed, 2 lagen kleding en een muts, gezien het maar een paar graden was en ik inmiddels voldoende hoe-slaap-ik-het-best-in-een-swag-kennis heb)!

  
Tijdens de tour hebben we Uluru bezocht, waar we omheen gewandeld zijn. Uluru is 350 meter hoog en heeft een omtrek van meer dan 9 kilometer, flinke rots dus. Daarna zouden we gaan eten bij zonsondergang, maar omdat we 2 meiden van onze groep kwijt waren geraakt, waren we maar net op tijd voor de zonsondergang en hadden we geen tijd meer om te koken (wat is dat toch met tours die bij mij nooit volgens het schema lopen?!). De volgende ochtend zijn we weer naar Uluru gegaan voor de zonsopkomst en daarna doorgereden naar Kata Tjuta voor een ochtend wandeling en meer informatie over het ontstaan van Uluru en Kata Tjuta (wel eindelijk meer info op een tour, er zit verbetering in!). Uluru en Kata Tjuta zijn twee rotsformaties die 25 kilometer van elkaar vandaan liggen, maar ondergronds met elkaar verbonden zijn. Zo'n 900 miljoen jaar geleden was er in dit gebied een zee, maar door aardverschuivingen 550 miljoen jaar geleden werd de zeebodem omhoog gedrukt. Door stromende rivieren werden vanuit het westen rotsen en zand naar dit gebied gebracht. Dit vormde het begin van Uluru en Kata Tjuta. Zo'n 50 miljoen jaar later kwam het gebied weer onder water te liggen en daardoor werden het zand en de rotsen gecementeerd, waarna het door een aardverschuiving weer verder omhoog werd gekanteld. Een hele geschiedenis en dat maakte het allemaal wat interessanter dan naar gewoon een grote rots kijken.

  

Na vele kilometers rujden was het tijd voor mijn vlucht naar Melbourne. Mijn dag in Melbourne heb ik eigenlijk niet zoveel gedaan.. Het was hoognodig tijd om mijn kleren (en mezelf!) te wassen en afscheid te nemen van het rode stof en zand van West-Australië. Daarna ben ik naar de winkels gegaan om wat extra warme kleren te kopen. Inmiddels ben ik na een vlucht vanuit Melbourne aangekomen op Tasmanië. Het is hier erg koud met een gevoelstemperatuur van rond het vriespunt, maar dat is voor 10 dagen wel te doen. Afgelopen dagen was er veel storm en regen, maar ze voorspellen de komende week gelukkig wat beter weer. Ik hoop wat mooie natuur te kunnen bezichtigen en wandelingen te kunnen doen in de bergen. Daarnaast klinkt even de tijd nemen om uit te rusten en een boek te lezen bij de kachel of even een film of serie te kijken ook niet verkeerd! Als ik terug kom van Tasmanië heb ik nog 3 dagen in Melbourne en daarna ga ik Australië verlaten en vlieg ik door naar Borneo, waar ik twee weken met Frits en Roos, mijn broertje en zijn vriendin, ga rondreizen. Aan de ene kant jammer om Australië te verlaten, want ik heb echt een hele mooie tijd gehad, zoveel moois gezien en zoveel leuke mensen ontmoet. Aan de andere kant goed om Australië te verlaten op zijn hoogtepunt en ook weer tijd voor een nieuw avontuur! Ik vind het ontzettend leuk dat ik dit met Frits en Roos kan gaan delen en kan niet wachten tot ik ze op het vliegveld weer zal zien na 3 maanden.

Ik hoop dat jullie het nog een beetje vol houden in het warme Nederlandse weer (misschien moet ik vaker op reis gaan als dat resulteert in zo'n mooie zomer?!). De vakantieperiode breekt ook voor jullie nu zo ongeveer aan, dus ik wil diegenen die op vakantie gaan of al zijn een hele fijne vakantie wensen!

Veel liefs,
Bianca

P.s. weer wat extra foto's in het album voor de liefhebbers!