Indonesië: duiken in Komodo en Pulau Weh

Hallo allemaal,

Weer een berichtje vanuit Azië! Ik ben inmiddels in Zuid-Korea aan gekomen en de afgelopen 3,5 week in Indonesië stonden vooral in het teken van duiken. Heerlijk om eindelijk weer dagenlang achter elkaar te duiken en de mooie onderwaterwereld te ontdekken.

   

Mijn duikavontuur begon in Komodo, de mooiste plek waar ik tot nu toe heb gedoken en waarschijnlijk moeilijk te overtreffen. Super mooi koraal, ontzettend veel grote manta's (elke dag en zo dichtbij!) en haaien, maar ook allerlei leuke kleine zeedieren als nudibranches en kreeftjes. Soms wees de duikgids iets aan waarvan ik niet eens wist dat het bestond en wat ik überhaupt niet had gezien als het niet aangewezen was.. bijvoorbeeld een oranje harige krab (met de naam orang-oetan krab en een nogal grappig wild gebaar waarbij je een orang-oetan nadoet die zichzelf krabt) of een grote zeespin in een plantje die er precies hetzelfde uit ziet als de plant zelf.

   

Op de duikdagen bracht je de hele dag door op de boot, omdat het 2 uur varen was naar de duikplekken, waarna je 3 duiken maakte en aan het einde van de dag weer terug vaarde naar het dorpje Labuan Bajo waar alle duikers verbleven. Heerlijk zo de hele dag op het water en de boot was erg relaxed met een ruimte met matrassen waar je lekker kon uitrusten. Na 2 dagen duiken werd ik helaas flink verkouden, waardoor ik 4 dagen niet kon duiken. Balen, maar gelukkig had ik genoeg tijd en heb ik alsnog 6 dagen kunnen duiken. De laatste dagen duiken zat ik op de boot met een groep duikers die elkaar vorig jaar hadden ontmoet op een liveaboard in de Malediven en nu samen een duiktrip georganiseerd hadden. Een leuke groep mensen die me meteen op nam in hun groep en waar ik ook de avonden gezellig mee heb doorgebracht. En... volgend jaar gaan ze weer op duiktrip dus misschien staat er wel een reisje naar de Malediven of een ander mooi duikoord op de planning voor mij!

   
Het hoogtepunt van mijn duiken hier in Komodo was toch wel duiken in de sterke stroming, waarbij je een haak met touw achter een rots vast maakte en vervolgens aan het touw hing om te kijken wat er allemaal voor leuks langs kwam zwemmen. Vaak grote haaien die heel dicht in de buurt kwamen en dus ook geregeld de manta's. Bij de eerste duik waarbij ik de manta's zag, lagen we met zijn drieën achter een grote rots en kwam een hele grote zwarte manta boven ons hangen.. Toen zakte hij zo ver omlaag dat wij nog verder naar beneden moesten omdat hij ons anders zou raken. Zo dichtbij!! Op mijn laatste dag duiken hadden we het geluk dat er 3 manta's om ons heen zwommen in de stroming, zo'n 20 minuten lang en deze kwamen ook heel dichtbij. Zo mooi om ze te zien zwemmen, heel rustgevend en ontspannen zwemmen ze rustig in het rond.

   
De laatste 2 dagen heb ik een 2 daagse boottour geboekt, waarbij je de mooie plekken van het Komodo national park bezoekt en de wel bekende komodovaranen in het wild kunt zien.. Je kon de plekken ook met een speedboat in één dag bezoeken, maar het leek me juist leuk om een keer te ervaren hoe het is om op een boot te slapen. Het was even spannend op wat voor boot ik terecht zou komen, want er waren nogal slechte recensies over boten die er midden op zee mee ophielden of die zo veel herrie maakten dat je niet kon praten, maar gelukkig was onze boot helemaal prima en had ik een leuke groep medereizigers.

   
De eerste dag hebben we Padar Island bezocht, waar je na een wandeling omhoog een supermooi uitzicht hebt over de zee en de verschillende eilanden. Daarna zijn we naar Pink beach gegaan, bekend om zijn roze zand vanwege het koraal... Helaas alleen niet echt roze toen wij er waren, maar het was wel een fijn strand om te zwemmen en snorkelen! Eigenlijk stond op de planning om daarna naar de flying foxes te kijken; duizenden grote vleermuizen die bij zonsondergang hun grot verlaten, maar toen we in de baai stopten gaf de bemanning aan dat we hier zouden gaan overnachten (ze spraken verder geen Engels, dus geen idee waarom we niet naar de vleermuizen gingen).

Onder het genot van een biertje en heerlijk avondeten konden we de zon onder zien gaan vanaf de boot. Daarna was het tijd voor de bemanning om te gaan vissen, zodat we lunch hadden voor de volgende dag. Leuk om te zien hoe ze dat doen gewoon met een visdraad en verder geen hengel. We sliepen met zijn allen op het dek, waarbij we met zijn tweeën één matras moesten delen. Gezellige boel dus! Met het deinen van de boot en de frisse buitenlucht was het in ieder geval snel in slaap vallen, hoewel ik wel een paar keer wakker werd omdat het begon te stormen en ik het idee had dat al mijn spullen en camera in het water zouden vallen haha.. De volgende ochtend vroeg op om van de zonsopkomst te genieten en daarna zijn we doorgereisd naar Komodo eiland om de komodovaranen te bezoeken.

   
We werden gekoppeld aan een ranger die ons vroeg welke wandeling we wilden doen. Er was een korte wandeling, middellange wandeling en een lange wandeling. Wij waren het er allemaal over eens dat we de middellange wandeling wilden doen van zo'n 1,5 uur omdat dat wel in de planning zou passen, waarna de ranger maar bleef volhouden dat we toch beter de korte wandeling konden doen omdat de komodovaranen het vaakst te zien zijn bij de waterpoel. Gezien de middellange wandeling daar ook langs kwam leek dat ons geen probleem, dus wij bleven vol houden dat we die wandeling wilden doen. Één van onze groepsgenoten kon wat Indonesisch en hoorde de ranger zeggen tegen onze bootman dat hij de korte wandeling wilde doen zodat hij eerder terug was, vermoedelijk krijgen ze betaald per wandeling of had hij gewoon niet zo veel zin om te wandelen. Toch afgesproken om de langere wandeling te doen, maar na ongeveer een half uur waren we weer terug bij het beginpunt en bleek hij toch de korte wandeling gedaan te hebben.. niet erg sympathiek! Wel hebben we 4 varanen gezien, allemaal mannetjes. Leuk weetje: de mannetjes zijn nogal lui en laten het jagen aan de vrouwen over en ze eten maar zo'n 12 maaltijden per jaar!

   
Tijd om door te varen naar onze volgende stops die dag: snorkelen bij mantapoint (zodat ik mijn geliefde vrienden nog even gedag kon zeggen) en nog een bezoek aan een strand waar we weer konden snorkelen en relaxen. Ik had zin om te gaan zwemmen en kwam zo een stuk verder op het eiland een afgelegen strandje tegen waar niemand was. Leuk even zo'n privéstrand en deze boottocht was een mooie manier om mijn Komodo avontuur en tijd op, in, en onder het water mee af te sluiten!

   
Volgende bestemming: Pulau Weh! Vorig jaar ben ik hier ook geweest om te duiken en ik vond het er zo fijn dat het me leuk leek om weer terug te gaan en de mensen van de duikschool waar ik toen mee ben opgetrokken weer op te zoeken. Even getwijfeld, want kan het een tweede keer echt weer zo leuk zijn als de eerste keer? Maar ik heb weer zo'n leuke tijd gehad en wilde eigenlijk helemaal niet weg! Het is een eiland in het noorden van Sumatra waar je mooi kunt duiken, maar waar ook zo'n goede sfeer heerst. Het is er super veilig, iedereen kent elkaar, nog niet heel toeristisch en iedereen is super vriendelijk. Als ik door het dorpje loop wil iedereen een praatje maken en sommige mensen herkenden me zelfs nog van vorig jaar!

Ik heb een paar hele gave duiken gedaan, waaronder een duik naar shark plateau waar ik ontzettend veel haaien heb gezien. Ook heb ik een nachtduik gemaakt, wat zo leuk was omdat je allerlei andere dieren ziet dan overdag en je ook vissen ziet slapen. Heel fascinerend! De gaafste duik was toch wel de duik naar een wrak, Sophie Rickmers wreck. Dit is een Duits schip van 134 meter lang dat in de tweede wereldoorlog in 1940 in beslag genomen werd door de Nederlanders, waarna de Duitse bemanning besloot het schip te laten zinken. Een speciale duik, waarbij je in één keer afdaalt naar 50 meter diepte. Vanwege de kans op decompressieziekte kun je alleen niet lang op deze diepte duiken, dus dat betekende de duik plannen met 18 minuten op de bodem, waarna we naar boven moeten en nog zo'n 55 minuten deco stops moeten doen op verschillende dieptes.

   
Omdat we echter 20 minuten op de bodem zijn gebleven, betekende dit nog langere decostops, waardoor we uiteindelijk pas na iets van 95 minuten totale duiktijd klaar waren om veilig naar boven te gaan. Het leek ons echter leuk om dan toch maar de 100 minuten aan te tikken! Voor de niet duikers onder ons: de decostops doe je omdat de gas uit de lucht die je inademt in je lichaam komt en je je lichaam bij het opstijgen weer de kans moet geven om die gassen kwijt te raken. Zo'n lange en diepe duik is onmogelijk met één duikfles, dus vandaar dat we 2 duikflessen per persoon nodig hadden. Ik dook samen met de duikgids, een Duits meisje en een Italiaanse man die een duikschool in Raja Ampat heeft. Hij en de duikgids namen dus een extra fles mee naar het wrak, zodat we als we beneden niet voldoende lucht meer hadden toch voldoende bij ons hadden. De andere twee flessen hingen op 10 meter op ons te wachten, zodat we die bij onze decostops konden gebruiken. Erg leuk om een keer zo'n wat meer complexe duik mee te maken en het wrak was zo ontzettend groot en fascinerend om te zien. Onbeschrijfelijk! Ik heb wat foto's, maar de kwaliteit is niet al te goed omdat het zo donker was en het zicht niet heel goed was. En op zo'n klein formaat van een foto kun je natuurlijk niet de omvang van het schip vangen!

Ik heb ook nog een dag een scooter gehuurd om lekker over het eiland te touren. Een waterval bezocht, een mooi tropisch strand en de zonsondergang bekeken op secret beach, waar dus echt bijna niemand was. Al met al weer een heel fijne tijd op mijn favo Indonesische eiland en ik zou het liefst alweer een reisje terug plannen! Ik heb er deze keer een Nederlandse man ontmoet die al 8 jaar terug komt en er nu bezig is met zijn eigen huis bouwen. Hij werkt een half jaar in Nederland en gaat dan een half jaar op reis en deze keer blijft hij 8 maanden. Wow, zo kan het ook! Het laat in ieder geval wel zien hoe fijn het op het eiland is!

    
Onderweg naar Zuid-Korea, met een nacht overstap in Kuala Lumpur, ben ik nog één van mijn duikbuddies uit Komodo op gaan zoeken die daar woont. Erg leuk hoe je overal weer mensen van je reis tegen komt of op kunt zoeken! De tijd gaat trouwens plots wel heel snel, over minder dan 6 weken ben ik weer in Nederland. Dus nu nog even volop genieten van mijn tijd in Zuid-Korea en daarna Taiwan. Jullie horen vast nog wel een keer van me in de tussentijd.

Er staan nog wat meer duikfoto's in het foto-album voor de liefhebbers en voor de verandering ook een keer filmpjes onder het kopje "video's" van het duiken in Komodo, Pulau Weh en van een komodovaraan!

Veel liefs,
Bianca