Java: Karimunjawa, Bromo, Ijen

Hallo allemaal,

Weer tijd voor een bericht van mij, dit keer vanuit Australië. Ik ben gisteren aangekomen in Perth en heb echt nog leuke laatste dagen gehad op Java. Java heeft me verrast met mooie natuur, veel cultuur en vriendelijke mensen. Hoewel ik moet zeggen dat het ook wel heerlijk is om weer een warme douche te hebben, gewoon met iedereen te kunnen praten en niet meer constant nagekeken en aangesproken te  worden op straat en in de lokale bus. Er cirkelen nu heel wat foto's rond van Bianca op Java, meer dan ik er zelf heb gemaakt!

Vanuit Yogyakarta ben ik doorgereisd voor een weekje relaxen op Karimunjawa, een eiland in het noorden van Java. Nog niet heel toeristisch, dus lekker rustig. Van relaxen is alleen niet heel veel gekomen, omdat het zo gezellig was met een aantal andere toeristen en locals. Eigenlijk was ik van plan om te gaan duiken, maar een flinke verkoudheid gooide roet in het eten. Ik ben zelfs nog 1,5 dag mijn stem kwijt geweest, wat best lastig was in zo'n leuke omgeving. Gelukkig was iedereen erg lief voor me en kwamen de locals zonder dat ik er om vroeg met fruit, lemonwater en een soort van eucalyptus crème aanzetten. Superlief!

In plaats van duiken ben ik mee gegaan met een snorkeltour. Een hele dag op de boot met 's middags een vis barbecue op één van de eilanden. Erg leuk! Sommige plekken waren erg mooi met nog goed koraal, op andere plekken was het grootste gedeelte van het koraal dood.. Erg droevig om te zien.

             

Verder veel met de scooter over het eiland rond gereden en verschillende stranden, watervallen en uitkijkpunten bezocht. Op pad met de locals zorgde ervoor dat we niets te kort kwamen.. Fruit werd onderweg uit de bomen geplukt, kokosnoten open gehakt en als een weg niet helemaal goed begaanbaar was stonden ze direct klaar om het scooter rijden over te nemen en konden we achterop zitten. En een kampvuur 's avonds op het strand met lokale wijn, ook zo geregeld! Geweldig toch?!

               

Eén avond ben ik op één van de eilanden waar niemand woont gaan kamperen.. Ik dacht een goed idee om alvast te wennen aan het Australische kampeerleven. In alle stilte en rust met een mooie zonsondergang en kampvuur in slaap gevallen. Uiteindelijk iets minder romantisch dan het klinkt, want zonder luchtbed de hele nacht op een zandondergrond slapen zorgde wel voor wat blauwe plekken en 's nachts stak er een storm op waardoor de tentstokken uit elkaar vlogen en we moesten verplaatsen naar een stuk met minder wind. Ondanks dit toch een mooie onvergetelijke ervaring! Lichtgevend plankton en honderden krabben die over het strand renden maakten het compleet.

Helaas vloog de tijd op het eiland veelste snel voorbij. Vanwege de terroristische aanslagen in Surabaya, wat eigenlijk mijn volgende bestemming op doorreis zou zijn, ben ik nog iets langer gebleven. Uiteindelijk heb ik een vlucht kunnen boeken met een mini vliegtuig, zodat ik in een dag naar de Bromo vulkaan kon doorreizen en een verblijf in Surabaya niet nodig was. Erg leuk om in zo'n klein vliegtuigje over de mooie eilanden te vliegen.

Na een lange dag reizen in de buurt van de Bromo vulkaan aangekomen, waar het superkoud was, bewolkt en regende. Een jeeptour geboekt voor de volgende ochtend om de zonsopkomst te bekijken en de krater te bezoeken. Gelukkig was de lucht bij het opstaan helder blauw en was er goede hoop dat we alsnog de zonsopkomst konden zien, maar zo ongeveer 10 minuten voordat de zonsopkomst zou beginnen trok het helemaal dicht. Met dit als resultaat.. Ach je kunt ook niet altijd geluk hebben en gelukkig trok het later alsnog open en hebben we nog wel de vulkaan en de krater kunnen zien.

         
Omdat één vulkaan natuurlijk niet genoeg was ben ik doorgereisd naar vulkaan Ijen. Een vulkaan die bekend staat om zij blue fire, mijnwerkers en turquoisegekleurde meer. De blue fire is alleen ' s nachts te zien en omdat we nog een stuk moesten rijden en de vulkaan moesten beklimmen, betekende dat om 01.00 uur vertrekken. Maar dat was het zeker waard! Omdat er teveel rookvorming was en dus giftige gassen, moesten we echter tot 3 uur wachten voordat we konden starten met de klim omhoog. Vol goede moed begonnen aan de klim en na heel wat mensen ingehaald te hebben waren we na een klim van ongeveer een uur als een van de eersten boven. Onze gids waren we onderweg kwijt geraakt, maar we liepen met een mijnwerker die ons mee naar beneden de krater in wilde nemen. Hij wachtte geduldig en het was lief dat hij de tijd nam om met ons mee te lopen. Dit is voor hun ook een manier om een zakcentje bij te verdienen, want ze verdienen erg weinig met de zwavelwinning. En het is echt keihard werken; zij leggen deze tocht twee keer per dag af en lopen dan omhoog met manden met 90 kg aan zwavel erin.

   

Na zo'n half uur kwamen we in de krater aan en konden we genieten van de blue fire, dat ontstaat door een reactie van zwavel met lucht en hoge temperaturen. Gelukkig nog in alle rust, want de honderden mensen die achter ons liepen hadden wat meer tijd nodig voor de klim. Een gasmasker zorgde ervoor dat we niet aan de zwavelgassen blootgesteld werden. Na het zien van de blue fire zijn we snel weer omhoog geklommen om de zonsopgang te bekijken. Ook hier hadden we het geluk dat er bijna niemand was, omdat de meeste mensen nog in de krater waren. Terwijl we naar boven klommen werd ook het kratermeer zichtbaar, geweldig mooi! Zelfs de foto's kunnen niet uitdrukken hoe adembenemend mooi en indrukwekkend  de omgeving van de vulkaan was. Een mooie afsluiter van Java!

          

Vandaag even een relaxdagje. Het is hier winter, maar het weer is gelukkig goed voor de tijd van het jaar. Dus ik heb vanochtend heerlijk in de tuin gezeten en een boek gelezen met een kopje thee. Echt vakantiegevoel! Morgen pak ik de ferry naar Rottnest Island en ga ik met een fiets het eiland verkennen en de Quokkas ontmoeten. Vrijdag vertrek ik met een tour naar Broome. Ik ben heel benieuwd, daarover later meer. Geniet van het mooie weer in Nederland!

Liefs,
Bianca